τα νήπια αγρυπνούν να πλήξουν
ό,τι πραγματικό μάταια στήνουμε.
Ασχημάτιστα, ανερυθρίαστα, ατελή
τα νήπια χυμούν να πνίξουν
ό,τι σε όνειρο πρόσκαιρα στήνουμε.
Αγέννητα, ασώματα, θνησιγενή
γλιστρούν στην κάθε πράξη
αφήνοντας στο εφήμερο
το σήμα τους το αιώνιο.
**
Ζούμε μ' αγνώστους
Οι λέξεις μας δαγκώνουν το κενό
Και το νωρίς γίνεται γρήγορα αργά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου