Μου στέκεις
θωριά ακριβοθώρητη και φέγγος μεγαλοσύνης.
Και σε γρικώ Απρίλη.
Στο λιόγερμα τα χρώματα στο σούρουπο οι ύμνοι,
το γλύκασμα αποσπερνό και η ψυχή ανέμι.
Σαστίζει ο νους και φθέγγεται χαρές και ομορφάδα.
Μου τρέχεις
πεφταστέρι καλοσήμαδο και εωθινό αγέρι.
Και σε καλώ το Μάη.
Στο άνθισμα βεργολυγερή, στο κορφολόγημα λαχτάρα,
το φίλημα κόκκινη ανατολή και η αυγή μαγνάδι.
Προτρέχει τ’ όνειρο της πεθυμιάς και την καρδιά ζεσταίνει.
Μου φεύγεις
πελάγου ορίζοντας πλατύς και ουρανού απλωσιά.
Και σε γνέφω μνήμη.
Τ’ απάντημά σου μάγεμα και η ματιά σου ξόμπλι,
το γλυκομίλημα ανθός και η ζωή περβόλι.
Γυρεύει η νύχτα θύμησες κι η μοναξιά αποκούμπι.
Μου στέλνεις
νοσταλγίας κάλεσμα και πόνεμα απουσίας.
Θα σε κρένω αγάπη.
Το καρτέρεμα προσευχή κι ο αγνισμός στ’ αγνάντιο,
ο γυρισμός σου λάμπρισμα κι η πλησμονή ανάσα.
Αγγίζει η ψυχή τη θέωση κι ο λογισμός το θάμα.
10-4-2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου