Φίλα με ...της Χαράς Χρυσάφη

Με διαφορά και αδιάφορα
στέκομαι και αντιστέκομαι,
κινώντας και προσκυνώντας στη δύση.

Και καταδύομαι καταμετρώντας σε χρόνο κυκλικό,
ανακυκλώνοντας αναμνήσεις με ψιθύρους σιγανούς.
Σίγησε εν τέλει κάθε ρίγος φονικό
και δολοφόνησα εσένα και εμένα.

Εμείς λοιπόν παίξαμε τα κέρδη μας σ’ ένα παιχνίδι χαμένο
και χαθήκαμε στο απύθμενο αύριο,
χωρίς πιθαμή αγάπης.
Τώρα στέκεσαι σε απραγία,
γιατί η ανάγκη σου μισεί τις πράξεις.

Πήρα δυο λόγους σου για φυλακτό
και αφύλαχτα φυλακίστηκα σε τούτη τη δίνη σου.
Βλέπεις έμαθα σφιχτά να παλεύω σε κορμιά απάλλευτα.

Ύστερα πάλλομαι σφιχτά από εκείνο το ρίγος πάλι.
Όταν ξανάρθεις τίποτα μην πεις αυτή τη φορά.
Με διαφορά και αδιάφορα, φίλα με.