[Έχω ένα κόσμο μέσα μου] / Φεκάτης Α. Απόστολος

Έχω ένα κόσμο μέσα μου
και που να ταξιδέψει
μαζί σου

Στα λημέρια της ζωης μου
στην πολιτεία μου
σημάδια άφησα
σε κρυφοδρομους
μικρές σαύρες ακινητες
φιλίες χωρισμοί έρωτες
χαρές λύπες πνοές
Όσο κι αν κουράστηκα
στα κόκκινα παγκάκια
τόλμησα να χαραξω
το παράνομο και ο φόβος
να σκορπίζεται ασυστολα
σε γωνίες χειλιών

Δεν ήθελα να τελειώσουν
οι νύχτες
να ταν λιγότερες οι μέρες
για ποιους πόθους
θα μιλουσαμε

Βάλε δυνατά μουσική
Να χορέψουν οι γείτονες
έρωτας στα βήματα τους

Ίσως ναταν καλύτερες οι στιγμές μας
αν τις χάιδευε η θάλασσα

Και συ στο λιμάνι
να μ αποχαιρετας
για πολιτειες πιο προοδευτικές
η δική μου βλεπεις
ασημένια καρφίτσα στο πέτο
του φθαρμενου χρόνου
Και στα βασιλεματα τα χρώματα
να ξεθωριάζουν

Θα σε περιμένει
μιαν αγκαλιά εδώ
θέλω να το ξερεις ....
Μα το ξερεις ...
ετσι δεν είναι....?......