Μεγάλη ήταν η ικανοποίησή μου όταν διέκρινα τον τρόπο που σκέφτονται και πράττουν ορισμένοι άνθρωποι. Αντάμωσα ανθρώπους μεγαλόψυχους, καλλιεργημένους, ανυστερόβουλους, φιλαλήθεις, γενναίους. Συνάντησα ψεύτες, μυθοπλάστες, εκμεταλλευτές, υπερόπτες, κακοχαρακτήρες, με αναλαμπές καλοσύνης, "καλούς" για τις εντυπώσεις. Οι χαρές έρχονται με τις χάρες. Τι χάρες κι αυτές οι ανέξοδες χαρές μας!
- «…Ο έρωτας είναι αερικό. Ο ερχομός του άξαφνος, ο πηγεμός συχνά εκ προμελέτης. Έρωτας και νους οργανοπαίχτης, αιώνια στη ζωή θα τραγουδούν, θα δυναστεύουν και θα κλαίνε…»
- «…Η ζωή μου πλεούμενο στη θάλασσα των άλλων. Η δική μου πανσέληνος στο κενό του δικού τους σύμπαντος…»
- «…Εγκλωβίστηκα στις μεγάλες σκιές σαν αμάρτημα. Πώς να ξεφύγω, μου λέτε;»
- «…Με την ευλυγισία του λόγου, το πάθος αποκαμωμένο, εξαντλείται…»
- «Ήθελα να τον απολύσω (τον πόνο)».
- «…Άσε τους άλλους να βλέπουν τα κουρέλια. Εσύ να ξεχωρίζεις τα χρώματα που μοιάζουν με ουράνιο τόξο…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου