ΓΕΥΣΗ ...ΒΑΤΟΜΟΥΡΟ

Όμορφη μέρα σήμερα άπλετη λιακάδα,

δεν στάθηκα...τώρα που η άνοιξη είν'εδώ

στο ξέφωτο ανέβηκα,στις βελανιδιές

σε βρήκα αγαπημένη μου,

τα βελανίδια να μετράς ,

σαν φύλλα μαργαρίτας,

πόσες φιδίσιες διαδρομές να κάνει η γραφίδα

να ενσταλάξει μέσα μου

μπρούσκο κρασί απ'τα χείλη σου,

τη γεύση του βατόμουρου να νιώσω,

να πυρπολήσουμε τα σώματά μας

στου ήλιου το κοκκινάδι,

πριν την αμφίδρομη πλεύση του

ξεκινήσει...

κρυμμένοι οι δυο μας στο δάσος

κάτω από τ' άγρια μανιτάρια,

μυστικοί κρυψώνες της ζωή μας,

βουτηγμένα στο γλυκάδι

αμόλυντα να μείνουν,

έτσι ώρες πολλές αγκαλιασμένοι

με πέπλα σιωπής,

σιγά-σιγά ερχόταν το μισερό σκοτάδι,

Ω..!!!  το μόνο φως

η καρδιά μου στην καρδιά σου.