[Παφής εγεννοπλάστηκα...]

[..]

Παφής εγεννοπλάστηκα τζαι γίνηκα

στα χρόνια τούτα πούμαι τζαι στα στάθη,

ποττέ μουστη ζωήμ μον αθθυμήθηκα

να πω πως η ζωή μου πκιον εχάθην.

Πικρά, γλυτζιά, ζιω, ππέφτωτζαι σηκώννουμαι

στες ξενηθκειές, στα κάτεργα τζ΄ αν είμαι,

τζαι καρτερώ, τζαι κρούζω, τζαι σκοτώννουμαι,

μέραγ καλήν να δω, να πω κανεί με.

Τζ΄ ώσπου θωρώ τα γρόνια πως δκιαβαίννουσιν

τζαι τα κακά μου ΄ κόμα πολλυνίσκουν,

λαλώ πως τζαι στομ μνήμαν αμ με παίρνουσιν

εν νάρκουνται τζει μέσα να με βρίσκουν.