και λίγο λίγο έλεγα
τον ήλιο της πατρίδας να αγγίξω
σαν λαμπάδα τάματος γιά να καώ
Μα
με τη σκέψη την πολλή και
με την κατρακύλα του ήλιου είδα
πόσο νωρίς είναι
να πάρω τα μάτια μου
από τούτο το όμορφο τοπίο
το γιομάτο θανατογεννήσεις ονείρων
επιτάφια άσματα του Ρωμανού
λίθους
για τον Ιησού και το Στέφανο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου