Θα επιστρέψω

Όταν μεσουρανούνε τα μεσάνυχτα,

όνειρα Υπαρκτά και Μυστικά,

κλέβουνε την απόσταση

της Νύχτας απ' τη Μέρα...

Κι όταν ο νους μου

τους ώμους του ανασηκώνει,

ζωγραφίζω στο άγραφτο χαρτί,

τις χίλιες- δυό μου ανησυχίες...

Και, σαν έρχεται μετά από λίγο το πρωϊ

με άδειο σενάριο και δίχως μουσική,

τρέχει η Νύχτα να με κρύψει,

προτού προλάβω και αλλοιωθώ,

και πριν λεκιάσω και μασκαρευτώ

χαμένος στα οράματά μου.

Φτύνω στο άσπρο μου χαρτί,

και πνίγω με μεταξωτή κλωστή,

τις σκέψεις μου τις στείρες!

Το άλλο βράδυ που θαρθεί

με γεύση από ΄Ερωτα και λίγη Μουσική,

πάνω σε αστερισμούς

που την ύπαρξή τους αγνοώ,

θα χτίσω παλάτι λαμπερό,

και στις χαρές μου

που Ανόητα ανέστειλα,

γεμάτος ΄Ονειρα κι Ελπίδες....θα Επιστρέψω.