Ιδιότυπη Αίσθηση

  

Με ματωμένα της ψυχής μου τα μάτια,

κοιτάζω πίσω μου τον Χρόνο...

Μιά Φαρμακωμένη Χίμαιρα,

και ξοπίσω της...το Απόλυτο Χάος!

Στο ΄Αφωτο βάθος,

σαν Σκιές Πλατύφυλλες Σαρωτικές,

αχνοφεγγίζουν τα Τρύπια μου ΄Ονειρα,

χαμένα στη θαλπωρή των Δακρύων μου!

Και η Θλίψη μου...πάντα διάχυτη!

Στης Νυχτιάς τη ραγισματιά,

ανακαλύπτω επιτέλους,

μιά Μυστική Υπόγεια Φλέβα

που ακτινοβολεί,

δημιουργόντας μου μιάν Ιδιότυπη Αίσθηση!

Απόψε,

οι λυγμοί από του Αγέρα το κλάμα,

περιφέρονται ΄Ασκοπα στους Ουρανούς,

ενώ, ένα δράμι από Φως

που έρχεται από τους Απέναντι Ορίζοντες,

μου προαναγγέλλει της Αυγής τον Ερχομό,

που φορτωμένη με Καινούρια ΄Ονειρα κι Ελπίδες,

σήμερα...χαμογελάει Αισιόδοξα!

Κι ενώ η Θλίψη μου ήταν διάχυτη,

εκείνη η Ιδιότυπη Αίσθηση,

 εκτοξεύει τον Θετικό Ψυχισμό μου

στα Ουράνια Πέλαγα!!