Βαβυλώνα

Στην άκρη του ιστορικού σου κέντρου

έξω απ΄ τα τείχη

εκεί που θρέφει αναμνήσεις η Αμυίτις

σπαράσσοντας τη σάρκα του δαμάσκηνου

στη σκιά των κρεμαστών, αμαρτωλών σου, κήπων

ω Βαβυλώνα,

όσο οι γεωμέτρες κι οι αστρονόμοι μελετούν τους νόμους της διαίρεσης του μηδενός,

μόλο που εγκαθίστανται σε νέες ζώνες εμπορικών συναλλαγών και καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων,

όσο οι ιερείς του πύρινου Μαρδούκ μηνύουν την επιστροφή Του

ω Βαβυλώνα,

που ακμάζεις, παρακμάζεις και αέναα γιγαντώνεσαι

σαν όλες τις μεγάλες αυτοκρατορίες

στην άκρη του ιστορικού σου κέντρου

ενυπάρχω

όπως μια ρίζα ασθενής στο καθημερινό σου λεξιλόγιο.