''... Κι είπα μέσα μου...
Πως και δεν έμαθες ν' αλλάζεις
αυτό το πετσί του σπαραγμού,...
πως και δεν άκουσες
τις φωνές των αστεριών
π' αργυρώνουν το σκοτάδι,
τις ρυτιδιασμένες αλήθειες
των γέρικων δέντρων,
που ενεδρεύουν να πουν
το στερνό τους παραμύθι;
... Κι είπα μέσα μου...
Η γλυκιά πλάνη της ψυχής σου
φυγαδεύτηκε απ' την ελπίδα σου.
Που πας;
Από το ''Το άνθος της μπαμπακιάς'' / Άνεμος Εκδοτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου