ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Ὑπάρχουν στὸν ἀπέραντο κόσμο, σ’ αὐτὴ τὴ γῆ,

βουνοκορφὲς ἀπάτητες, ἄγρια παρθένα δάση,

θάλλασες ποὺ ἔχουν σκεπαστῆ μὲ ὁμίχλη καὶ σιγή,

ποὺ δὲ θὰ δῶ, ποὺ τἄχω χάσει.

Γιὰ ἐμὲ θὰ μείνουν ἄγνωστες, ὄνειρα μακρυνά,

οἱ πολιτεῖες ποὺ νοσταλγῶ, χαμένες Ἀτλαντίδες.

Γύρω πουλιὰ φασματικὰ πετοῦν στὰ σκοτεινὰ

κ’ οἱ τελευταῖες μου ἐλπίδες.

Μὰ τρέμω μήπως δίπλα μου, κοντά μου ἴσως πολύ,

κι ἂς μὴ τὴ βλέπω, βρίσκεται χρόνια καὶ τὴν ἀφήσω,

μιά ὕπαρξη ἁγνή, μια ἁπλὴ καρδιά, ποὺ σβήνει σιωπηλή,

χωρὶς νὰ τὴ γνωρίσω...