Έπεσα στη θάλασσα, στα γαλανά νερά της
((ταξίδεψε με)) την παρακάλεσα
((κουράστηκα τόσο καιρό, εδώ μόνη))
Πρόθυμα με πήρε στην αγκαλιά της και χαθήκαμε στο βυθό
Μου έδειξε τις σπηλιές της γεμάτες θησαυρούς
Κοράλλια, μαργαριτάρια,όστρακα, τεράστια απαλά σφουγγάρια
ηφαιστιακά πετρώματα και χρυσοστόλιστα αγγεία,νομίσματα ,αγάλματα
από παμπάλαια,αρχαία ναυάγια
Συνεχίσαμε το ταξίδι ακολουθούμενοι από γελαστά δελφίνια,ερωτευμένες
φάλαινες,μικρούς ιππόκαμπους και αλλοπαρμένες γοργόνες
Μου έδειξε τα εκατοντάδες διάσπαρτα νησιά της με τα παρθένα δάση,
τους βουερούς χειμάρρους και τα ιαματικά φυτά
οι παμπουίνοι πετούσαν με δύναμη από δέντρο σε δέντρο
βγάζοντας άναρθρες κραυγές, ενώ τεράστια πράσινα ερπετά
στέκονταν για ώρες ακίνητα, έτοιμα πάντα για αιφνιδιασμό
Με πήγε παντού η θάλασσα μου αποκάλυψε όλα τα μυστικά της
τις ενοχές της για τους πνιγμούς, τη χαρά της για την τροφή
που πρόσφερε στους ανθρώπους, τα ταξίδια των ναυτικών,
τις ανακαλύψεις των θαλασσοπόρων
Στο τέλος κατάκοπες καθίσαμε στον αγαπημένο της βράχο
εκείνη άναψε το φάρο,έβαλε τα γλαροπούλια να ξεκουραστούν
με πήρε στην αγκαλιά της και μου ψιθύρισε γλυκά σαν μάνα
((Μη νομίζεις και εγώ μόνη είμαι, όλοι παίρνουν από μένα
λίγοι δίνουν))
Δάκρυσε, δάκρυ πικρό με φίλησε στο μέτωπο
με άφησε στα νερά να γυρίσω πίσω
((Δύναμη, μου φώναξε, και εγώ μόνο αυτή έχω))
Σήκωσε το κεφάλι της ψηλά και μου έδειξε τη ΣΕΛΗΝΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου