πότε πέρασαν τα χρόνια.
άσπρισε η μαύρη κόμη
δεν μετάνιωσα ακόμη.
Γκρίζα χρόνια, άσπρα χιόνια
μου τυχαν τα μαύρα πιόνια,
η παρτίδα μου στη μέση,
άλογο στην ίδια θέση.
Άσπρη κόμη σαν το χιόνι,
κι ούτε μου 'πανε συγγνώμη,
ούτε ο Χρόνος, ούτε ο Χάρος
πού το βρήκανε το θάρρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου