μπήγω τα νύχια
στην άγρια νύχτα..
να πονέσω την εικόνα σου
που τριγυρνά
στη φλέβα σα μάγισσα..
Το στόμα μου φωτιά
που δεν παγώνει..
Προσποιήσου ψυχή..
ενός λεπτού σιγή
για το ακύλιστο δάκρυ..
Κάπου ν’ ακουμπήσω
τις πόρνες μου σκέψεις …
τώρα…
που έγινα λέξη..
που δεν ξανάπες..
Θρύψαλα με κάνει
η ανάγκη μου να σ’ αγαπώ……..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου