Απρίλης του Ιωάννη Μαλτέζου

Του Απριλιού τα μάτια της τα μπλε με σεργιανάνε
με τις μαβιές ανάσες της στα πορφυρά της πλάνα
και μυστικά του κόσμου της σαν χάδια τραγουδάνε
με ξέπνοα αγγίγματα σε νυφική αλάνα

και σμίγει με τα όνειρα που πίνει 'π' τα φιλιά μου
και γίνεται οι πόθοι μου και τα κρυφά μου θέλω
μοσχοβολά λικνίζεται γελά στην αγκαλιά μου
κι έχει τον ήλιο πρόσωπο στο βλέμμα της για βέλο

κι όπως μετρά τον έρωτα αδιάφορα περνώντας
και ρίχνοντας ανέμελα ματιές που ξεσηκώνουν
μες την καρδιά μου θάλασσες το είναι μου μεθώντας
μέσα στο μπλε το βλέμμα της πεθύμιες ζευγαρώνουν

και χίλια δυο σκιρτήματα ξυπνούν τα κύτταρά μου
και γίνεται η Άνοιξη πυρπολημένος Ήλιος
στον Ουρανό χαράζοντας τροχιά για τα φτερά μου
ενώ στα στήθη μέσα μου πάθους ξεσπά εμφύλιος

και γίνεται ο Έρωτας ο καλπασμός στο αίμα
που κλείνει μες την φούστα της τα μυστικά της ζήσης
κι ανάλαφρα βελούδινα το διάβα της σαν κρέμα
αφήνει στα ξοπίσω της, της αύρας της προκλήσεις….