Έφτασε ο καιρός να αεριστούν
Να μπει το φως, να αλλάξει ο νωπός,
φυλακισμένος αέρας
Φρέσκα σεντόνια να στρωθούν, να τιναχθούν
κουβέρτες, μαξιλάρια, στρώματα
Έχουν θέα στην θάλασσα κι ο χειμώνας
περίοδος που τα πατζούρια κλείνουν
ερμητικά,
μέχρι ένας ήλιος επιθετικός, να δώσει το
έναυσμα, της λήξης
Τα ηλιοβασιλέματα από εκεί, αλόγιστα, ένα
όργιο
Κάθε επίμονη απόπειρα να αποδοθούν αδύναμη
Λίμνες χρωμάτων σε άδειασμα και γέμισμα
Δεξαμενές αργής κίνησης μέχρι το φως εκείνο
να πλευρίσει το χάσιμο
Οι τοίχοι έχουν κρατήσει υπερβολικά τους
αναστεναγμούς!
σα να΄ χουν απορροφήσει το άναμμα από
σκόρπιες νύχτες και ξημερώματα
συνοδεία καλοκαιρινών πόθων
Δονεί το αίσθημα η ηχώ τους, αντιλαλούν οι
ψίθυροι που σύρθηκαν
περάσανε ανεπαίσθητα και βάναυσα μαζί
Τώρα, ανοιχτές οι μπαλκονόπορτες
περιμένουν, έξω ποτισμένα τα λουλούδια,
αργά τα βήματα θέλουν να πλησιάσουν, λίγο
απ΄ την αύρα τους να πάρουν
και ένα σύγκρυο να κλέψουν, πεταχτό…σα
φύσημα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου