Τεμαχίζομαι
σε δόσεις έρωτα
άλλοτε τις πνίγω
και τις καταπίνω
αμάσητες
άλλοτε τις αφήνω
να διαλυθούν
κάτω από μια
καταιγίδα
σπανίως πετώ ψηλά
και τις αποχαιρετώ
με το μαντήλι που
έχω κρύψει
ανάμεσα στις
βλεφαρίδες μου
αποφεύγω να
σκέφτομαι
γεμίζω κούπες με
παγωμένο γάλα
και βρόχινο νερό
ξεσκονίζω τις
πατούσες μου
από την άμμο
κι από ένα παλιό
κολύμπι
χαρίζω τα σεντόνια
μου
στους γέροντες
που αφήνουν τα
ούρα τους
στα παγκάκια
τινάζω τρίχες
και χνάρια
μυρμηγκιών
απ’ τις καρέκλες
μου λένε η τρέλα
σου ωρίμασε πια
φτιάξε γλυκό απ’
το κουκούτσι της.
Ποιητική Συλλογή: Οι
μέρες που ήμασταν άγριοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου