Αθήνα 1936-2013

Σχεδόν ογδόντα χρόνια
-είναι πολλά
αυτά που μας χωρίζουν

Με γέννησε το Μεταξουργείο
με άρπαξε από της Κατοχής τα δόντια
η Κεφαλλονιά
και με φανάτισε

Σου γράφω τώρα
από το κάποτε πολύδροσο Χαλάντρι
εγώ
ο πρώτος σου πακιστανός
ο αόρατος άνθρωπος
συνταξιδιώτης με τους μελλοθάνατους του μετρό
νεοναζί κλεφτρόνια της ελπίδας πρεζόνια τ' ουρανού
αιώνιοι ευνοούμενοι της ήττας
χαμένοι όλοι από χέρι στην επόμενη στροφή

ω πόλη
κατάσαρκα σε φόρεσα πριν σε προδώσω
σβήνοντας προς τα πίσω ένα ένα
όλα μου τα βήματα στις στάχτες σου
ένοχος ενώπιον εμού του ιδίου
ότι επέζησα των ονείρων μου...