Τον Καζανόβα σκέφτηκα
Γέροντα πια
Να τρέχει στο συσσίτιο.
Τα πάλαι ποτέ
Πουδραρισμένα μαλλιά του
Τα παίρνει ο άνεμος.
Την φήμη του μέχρις εμάς
Αυτός δεν την γνωρίζει
Κι ούτε καμιά δεν νιώθει ευχαρίστηση
Απ' την παλιά ζωή του.
Κι απ' τη ζωή του των βιβλίων
Γιατί βιαστήκαμε να βγάλουμε συμπέρασμα;
Εγώ τον βλέπω να σκουπίζει με ψωμί την καραβάνα
Κι είναι κι αξούριστος
Σ' ένα τοπίο Ζάγκρεμπ ή Τεργέστη
Με συννεφιά.
Κι όσο γι' αυτά που λέτε
Τις ιστορίες για τον Καζανόβα
Εγώ δεν ξέρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου