Ελπίζω!

Με θούριους του Ιούδα

ύμνησα  το Μεγαλείο  της Ύπαρξης Σου

Κύριε.

Την Αγάπη Σου αγόρασα με Τριάντα αργύρια

σ’ ένα φθηνό και χυδαίο παζάρι.

Στην ομίχλη ενός νέου Γολγοθά

έσβησα τα Ανεξίτηλα ίχνη Σου.

Τρείς φορές σε αρνήθηκα,

Χίλιες πούλησα τη Ψυχή Σου.

Την Αλήθειά Σου σταύρωσα Επτά φορές.

Κι όμως η Ελπίδα Σου

δεν μ’ εγκατέλειψε Ποτέ!

~~~~~~~~~~~~~

Στη ξεχασμένη ηλιαχτίδα,

που Μάνα στοργική χαϊδεύει,

ένα μισογκρεμισμένο Ξωκλήσι

στην κορφή ενός απόκρημνου βράχου

Ελπίζω!

Στους ψίθυρους τ’ Ανέμου

που οδηγούν την πλώρη των Καραβιών

της αθωότητας

Ελπίζω!

~~~~~~~~~~~~~

Στα θαλασσοπούλια που τα φτερά τους

ζωγραφίζουν με τα Δάκρυα των κυμάτων

τους απέραντους και ανερμήνευτους ορίζοντες

Ελπίζω!

Στα λόγια της Αγάπης που μένουν μετέωρα,

σε Άλλες ζωές για να ξανασυναντηθούν

Ελπίζω!

~~~~~~~~~~~~~

Σ’ αυτούς που κοιτούν Ψηλά

ενώ τους κλέβουν κάθε μέρα και λίγο Ουρανό

Ελπίζω!

Στα ασπρολούλουδα της Άνοιξης

που είναι ερωτευμένα με το ζωοδότη Ήλιο,

μα πεθαίνουν δίχως Ένα του χάδι

Ελπίζω!

~~~~~~~~~~~~~

Στις παγωμένες πέτρες που γίνονται

Κόκκινα τριαντάφυλλα

στα χέρια των απελπισμένων ψυχών

Ελπίζω!

Στο ζεστό και εγκάρδιο Χαμόγελο

αυτών που πεινούν

Ελπίζω!
~~~~~~~~~~~~~

Στους Μάταιους αγώνες που γυρεύουν

το χαμό μου

Ελπίζω!

Στα Όνειρα που έμειναν ορφανά

και μου απλώνουν το χέρι

Ελπίζω!

Στις Προσευχές των λίγων ταπεινών

που συντροφεύουν τη Μοναξιά των αστεριών

Ελπίζω!