«Τούτη η γλίτσα κολλάει / στα ρούχα μας, / τρυπάει τα τύμπανα των αυτιών
μας, / περιορίζει το οπτικό μας πεδίο. / Τούτη η ομίχλη / τυλίγει τις
καμινάδες, / μπαίνει απρόσκλητη κάτω από / τις πόρτες μας, / θαμπώνει τα
μάτια μας. / Γιʼ αυτό δεν είναι παράξενο / που βαδίζουμε στους δρόμους
τρεκλίζοντας, / στα τυφλά με ορθάνοιχτα μάτια, / προς τα εκεί / που μας
οδηγεί η καρδιά μας.»
------------
«Ήμουν στη φυλακή / και ήρθατε να με βρείτε. / Ήμουν πεινασμένος / και
με καθίσατε στο τραπέζι σας. / Όταν με σκότωσαν / μου κάνατε την
καλύτερη κηδεία. / Μονάχα / όταν σας χτυπούσα την πόρτα / να βγούμε όλοι
στους δρόμους / να προλάβουμε / μʼ αφήσατε μόνο. / Γιʼ αυτό / απαγορεύω
να με γράψετε στα βιβλία σας / να μου αφιερώσετε βωμούς στις πλατείες
σας. / απαγορεύω οιανδήποτε χρήσιν μου.»
--------------
«Είμαι και πάλι αναγκασμένος / να σου θυμίσω: / Υπάρχουν κι άλλα μέτρα /
κι άλλα ρολόγια. / Είσαι κάτι πιο σημαντικό / από αυτό που σʼ άφησαν να
πιστεύεις.»
--------------
«Τι νάσαι άραγε; / Αν ήσουν λουλούδι, θαρχόταν / καιρός να μαραθεί. /
Αγκάθι; Σε ποιον λοιπόν / να πω αυτόν τον πόνο / κι αυτή την έξαψη που
με κρατάει / μετέωρον. / Νάσουν πηγή, πλάι στο δρόμο μου… / Η στράτα
ατέλειωτη να χάνεται / μακριά στον ορίζοντα. / Κι εγώ, στρατοκόπος / για
τη δική σου αγάπη / αιώνια διψασμένος.»
---------------
«Παρά, μονάχα με καιρούς κι αγώνες / μπορεί να δέσει ο καρπός» και παρακάτω: «Όσο να κόβουνε τις ρίζες μένει και μαγιά.»
---------------
«Ο χρόνος έχει γυρίσματα, / Κι άλλωστε, αυτό εδώ δεν είναι για κανένα μας / το τελευταίο καλοκαίρι.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου