Μες στου μυαλού του τη σιωπή
Ψάχνει με απόγνωση να βρει
Λίγη χαρά στα περασμένα !
Μόνος μια ολάκερη ζωή
Με συντροφιά μοναδική
Βήματα ξένα !
Σέρνει τα πόδια του με ακεφιά
Στα μονοπάτια που οδηγούν
Στη μοναξιά του…
Στα σκαλοπάτια η ερημιά
Κάνει ν’ ακούγονται βαριά
Τα βήματά του !
Βάζει στην πόρτα το κλειδί.
Μες στην καρδιά του μια πληγή
Άφησε ο Χρόνος !
Μες στου σπιτιού του τη γωνιά
Θα ‘ναι, όταν θα ‘ρθει το πρωί
Και πάλι μόνος !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου