"ΜΟΝΟ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ " / Καραγκούνη Αγγέλα

Κι αν , με δω σ' ένα όνειρο κομμάτια να γίνομαι
κι αν , πονέσω, που σε γκρεμούς τσακίστηκα και μάτωσα ,
τίποτα δεν θα συγκριθεί με την πραγματικότητα .
Όνειρο θά ναι !
Κι αν , πνιγώ σε θάλασσες κυρίαρχες και ζοφερές ,
Κι αν , αγρίμια ξεσκίσουν τις σάρκες μου,
Πάντα η πραγματικότητα θα παραμένει αξεπέραστη.
Όνειρο θα' ναι !
Για να σε φτάσω κάποτε,
σε κοφτερούς πάγους περπάτησα
με πληγιασμένα πέλματα .
Και ο πόνος αφόρητος !
Για να σε φτάσω κάποτε ,
μάτωσα στα καρφιά των ματιών σου .
Και λάβες - ανάσες άντεξα ,
κι ας κατακαίγονταν η σάρκα μου
σε κάθε αναπνοή .
Και δεν ήταν όνειρο !
Θέλω να κοιμηθώ έναν ύπνο βαθύ,
ξεκούραστο , ανανεωτικό .
Κι ας φουντάρω σε πέλαγα τρίσβαθα
της αγνωσίας το μηδέν να καταπνίξω .
Μα στο τελευταίο πνιγερό ανάσασμα ,
να προλάβω ,
με το στόμα ένα σοφό φως ν' αρπάξω.
Να το σώσω απ ' τη συσκότιση .
Να με τραβήξει .
Ν 'αναδυθώ στο κόσμο .
Για ν' αντέξω στα μίζερα .
Αυτό.
Μόνο μην είναι όνειρο !