παρθένες κορασίδες
γυρνάν με
λευκή κατανόηση.
Συγχωρούν απεικονίσεις
απωθημένων.
Χαμογελάνε στην ανάγκη
την αμαρτία
φόβος να μην πλησιάσει.
άδειες γλώσσες
που το σάλιο έθαψαν,
γιατί το λυχνάρι
με απληστία εκτίμησαν.
Υπάρχουν κάτι φιλίες
για λίγα αργύρια εγωισμού
πούλησαν την αβρότητα.
τόσα χρόνια
στην ανυπαρξία πέθαινε.
Το τζίνι τι υπόσχεση
θα δώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου