Η ποίηση κυλά σαν άγριο ποτάμι
παλεύει στις φλέβες των θνητών
τριγυρνά στα μονοπάτια του στίχου
γίνεται μέλι να μας θρέψει
γίνεται κρασί να μας μεθύσει
Θεριεύει τα δένδρα η ποίηση
λαξεύει ο Ερμής τη λύρα του Απόλλωνα
και οι Μούσες προσφέρουν εξιλαστήριο θύμα
το ποίημα
στο βωμό του φλεγόμενου δάσους
Ο Μέλητας ποταμός ξεκίνησε
να κυλήσει
στον άγνωρο ανήφορο
να φτάσει
στις πύλες του Μύθου
να καλύψει
τα δένδρα τη λύρα το ποίημα
με τη ρέουσα κάπα του
Εκεί συνάντησε τη Νύφη Κριθηίδα
Κι ο Όμηρος άνοιξε
τα μάτια του
στο φως της Νύχτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου