Ο άνεμος σήκωσε τα νερά της θάλασσας
ως τα μάτια του φεγγαριού.
Πέτρινα πρόσωπα
κρυμμένα μέσα στη σιωπή.
Η αλήθεια σε παρένθεση
ίσα – ίσα που χωρούσε
δυο σταγόνες απʼ το αίμα της.
Ανοχύρωτες ώρες δίχως αύριο
κρατούσαν αυτό το βράδυ
εντός των τειχών της Ομόνοιας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου