Οι ονειροπόλοι / Υπερμάχου Χριστίνα

Αν δεν είναι οι εκλεκτοί
της ουτοπίας,
χωρίς επιφύλαξη θά' λεγα 
πως είναι τολμηροί.
Αφού τολμούν να βγαίνουν
έξω από το μέσα τους.
Γιά αποστολές
πότε του ύψους, πότε του βάθους.
Ενίοτε και της επιφάνειας.
Βεβαίως πάντα με τις αισθήσεις.
Παραμάσχαλα.
Μόνο και μόνο
για ένα νανούρισμα
στην αιώρα του φεγγαριού
ή για μια συνεύρεση με τ' άστρα
για μια καντάδα
ακόμα και για μια βόλτα
στις ρούγες τ' ουρανού.
Άλλοτε πάλι
Για μια καταβύθιση.
Μόνο και μόνο
για να τρυπώσουν
σε κάποιο όστρακο
ή για μια βυθοσκόπηση
στα θέλγητρα του βυθού.
Συνήθως για το κυνήγι
μιάς χίμαιρας
στα άδυτα των αδύτων
ως και τις εσχατιές.
Κι ύστερα επιστρέφουν
στην καθεστηκυία τάξη.
Ακουμπούν τις αισθήσεις
στη θέση τους
για ένα ξαπόσταμα
ώσπου να εκπνεύσει η νύχτα.
Κι ώσπου να εισπνεύσει φως
η μέρα απ' την αυγή.

Χριστίνα Υπερμάχου.