Το παράπονο πως δεν πρόκειται
Να σε φτάσω ποτέ
Τώρα καταλαβαίνω απόλυτα τον Λεονάρδο
Και τις πτητικές μηχανές του
Κι όμως καμμιά δεν πέτυχε
Ο Λεονάρδο πέθανε με τον καϋμό του
Ίκαρου
Αν κάποτε χαμηλώσεις και καθίσεις σε μια
Πέτρα όπως όλα τα πουλιά δεν
Θα σε αναγνωρίσω
Ούτε που θα σε κοιτάξω γνωρίζοντας
Εκ των προτέρων το ανεπίτρεπτο
2 σχόλια:
ωραίο ποίημα Δημήτρη!
Εξαιρετικός ο Κος Κυριάκου. Διαβάζω συχνά - πυκνά τις αναρτήσεις του αλλά και τα ποιήματά του.
Δημοσίευση σχολίου