τις άτρωτες πτυχές
στο θαρραλέο απρόσμενο
το ζέον λυκαυγές.
την καρπερή μας γη
με τα πολλά του Αύγουστου
τραγούδια που ηχεί
τους μήνες παρεκεί
στις αποικίες του έναστρου
του απόμακρου μαζί.
λες κι είναι επιταγή
να βρίσκουμε τα ίσια μας
τις μέρες που δαρκεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου