κρατώ το δάκρυ στη ματιά
μην τύχει και κυλίσει
και γίνει πάλι ποταμός
κι εσύ στην άκρη του γκρεμός
να ‘ρθει να σε φιλήσει
που ναι η μέρα μου θολή
και η καρδιά κομμάτια
ό,τι κι αν πω, ό,τι κι αν πεις
μες στην ανάσα της σιωπής
είναι το στόμα μου φιλί
και έρωτας τα μάτια
κρατώ κι εγώ ένα πρωινό
στα χέρια μου τα βράδια
να το ακουμπώ στον ουρανό
πάντα σε φόντο γαλανό
να κρύβονται τα χάδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου