Άκου
Άκου
Τα κοχύλια των θαυμάτων
Τον πλατύ κρατήρα τ' ουρανού
Σκεπασμένος πέπλα ηδονής
Και φλόγες νου
Έλα
Σε τόπους αθανάτων
***
Τοπία της πέτρας
Ιούλιος
Τοπία της πέτρας
Ο πυρόκαυτος ήλιος
Ακούω την άχνα του πηγαδιού
Το μέσα του κόσμου
Παίρνω τη μορφή του κενού
Που με περιβάλλει
Αν δεν είχα τον θάνατό μου
Τι νόημα θα είχα;
***
Αφιέρωση
Διανύοντας την "Εθνική οδό"
-με 180-
έρχεσαι στο μυαλό
-με 180-
άξαφνα
επίμονα
βασανιστικά
Ίσως είναι ο φόβος
-με 180-
οι τύψεις
-με 180-
τα χάνω
δε βρίσκομαι
παραλογώ
Το σήμερα γίνεται τότες
και χτες
γίνεται τώρα κι αύριο
και ποτές
Στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη
με τον κίνδυνο της ψυχής μας
-με 180-
έρχεσαι στο μυαλό
-με 180-
άξαφνα
επίμονα
βασανιστικά
Ίσως είναι ο φόβος
-με 180-
οι τύψεις
-με 180-
τα χάνω
δε βρίσκομαι
παραλογώ
Το σήμερα γίνεται τότες
και χτες
γίνεται τώρα κι αύριο
και ποτές
Στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη
με τον κίνδυνο της ψυχής μας
μπορείτε να την διαβάσετε : http://hitiris.eu/poetry/poems2001/#p4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου