το κάστρον

Το κάστρον εκσπερματώνει θλιβερές αναμνήσεις
υπό μορφήν βίαιων κυμάτων. Το κάστρον είναι
μια προέκταση του βραχίονα των βράχων που
εφορμούν εν στύσει προς τον παρθενικόν υμένα
των ουρανίων σωμάτων. Το κάστρου δεν επιδέχεται
την εύσπλαχνον επαιτείαν,
ούτε επιζητεί γόγγους επετειακούς.
Δεν μπορεί όμως και να βαστάξει
την λήθη διάττοντος αστέρα.
Απαιτεί την συρρίκνωσιν όλων των αξιών
εις την μίαν και την μοναδικήν λέξιν της Ελεφθερίας.
Διότι, πώς άλλως θα δυνηθεί να λεφκάνει
την χαίνουσαν πληγήν της νύκτας;