Σαπουνόπερα, λάσπη, αγριόχορτα,
σημαδεμένοι τοίχοι- πόσοι εκτελεσμένοι.
Τα κουμπιά απ΄τα σακάκια τους
απ΄ τα πουκάμισά τους
μαζεμένα
σ΄ ένα κουτί σιδερένιο
κουδουνίζουν τις νύχτες.
Ράβω, ξεράβω στίχους
να τους κουμπώσω ως το λαιμό
μη μου κρυώσουν
μη μου ξεχαστούνε
μην ξεχαστώ μαζί κι εγώ.
το παραπάνω ανέκδοτο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου δημοσιεύτηκε σε στήλη της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ (22/10/2013), πάνω σε μια αναφορά για επικείμενη έκδοση ποιημάτων του, που γράφτηκαν Μάρτιο και Απρίλιο του 1985, στον Κάλαμο. Ο τίτλος της υπό έκδοσης ποιητικής συλλογής είναι: Υπερώον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου