σωρίς φώτα,
χωρίς σκηνικά και θεατές
να παίξεις εαυτόν.
.......................
Αναδρομή
Σαπουνόπερα, λάσπη, αγριόχορτα,
σημαδεμένοι τοίχοι- πόσοι εκτελεσμένοι.
Τα κουμπιά
απ΄ τα σακάκια τους
απ΄ τα πουκάμισά τους
μαζεμένα
σ΄ ένα κουτί σιδερένιο
κουδουνίζουν τις νύχτες.
Ράβω, ξεράβω στίχους
να τους κουμπώσω ως το λαιμό
μη μου κρυώσουν
μη μου ξεχαστούνε
μην ξεχαστώ μαζί κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου