Το άνοιγμα των σκελιών μου
είναι ένα και σαρανταπέντε
απο φτέρνα σε φτέρνα
Εγώ με τη συνήθεια που απόκτησα
περπατώντας με άλματα
το επέκτεινα
γύρω στα δύο και ενενήντα τρία
Ετσι που μόλις με διακρίνουν
οι περαστικοί
Μόνο δύο θεοσεβούμενες κυρίες
σταμάτησαν την κουβέντα τους
και γυρνώντας
προς τον αέρα μου
λέει η μια στην άλλη
Αυτός θα' ναι του Υψίστου
Τελευταία προσπαθώ
να σταματήσω στο φυσικό
άνοιγμα των σκελιών μου
δηλαδή
στο ένα και σαρανταπέντε
Θέλω να με αντιληφθείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου