η ψυχή μου στο σκαλιστό χείλος της μελαγχολίας κοιτάζει τα άστρα που εκρύγνονται στο ιερό
της συμπαντικής βίας
επανερχόμενες σκέψεις
γλυκά χάδια και αθέλητα συναισθήματα
κενά διαστήματα και λυγμοί ανάμεσα σε συνεχείς ανακαλύψεις
η ψυχή μου λυγίζει
όλα είναι το σώμα του θηλυκού μου Θεού καθώς το δικό μου τέμνεται -θλίψη που τρώει τη
θλίψη- και τα κομμάτια του έλκονται από το χάος
τα όνειρα των ποιητών
αρχαίες μνήμες
η κοσμική συμμαχία στους ωκεανούς του πόνου
ταξιδεύουν τη ψυχή μου στο φως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου