ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

- -

Είναι το όριο της ματιάς που σου βάζει η σκέψη
ενώ το βλέμμα σου να ξέρεις ότι θα έφτανε πιο μακριά.

Είναι το άγνωστο που σου προσφέρει η γνώση
και η περιέργεια τη λύση στην απορία.

Ο βυθός της ψυχής σου,
που εκεί βουλιάζουν όλες σου οι εμπειρίες
και μετατρέπονται σε προσωπικότητα.

Το κενό που γεμίζει με χαρά τα δάκρυα σου
με την υποσυνείδητη παρουσία του όγκου του.

Κι ο έρωτας «επικρεβάτιο» παιχνίδι
και με τα ζάρια να κερδίζεις την ευτυχία σου.

Κι ο αντίλαλος, που αν υπήρχε παντού,
θα σ’ έκανε να μιλάς ακόμα λιγότερο.

Και η απρόσωπη γνωριμία μέσω μιας φωτογραφίας ή μιας συνάντησης,
να ξέρεις πόσο σε αδικεί
ή πόσο καλά σε κάνει να νιώθεις…

Κι ο αέρας που φτάνει μόνο στ’ αυτιά σου σε κρατά αδιάφορο,
ενώ ξέρεις πως αν άγγιζε το κορμί σου
θα σ’ έκανε ν’ ανατριχιάσεις ολόκληρος.

Ακόμα και η κραυγή απ’ το κενό που φτάνει στ’ αυτιά σου,
κι εσύ να λες ότι δεν άκουσες τίποτα.

Είναι η άρνηση του εαυτού σου
απέναντι στην αποδοχή του κόσμου,
χωρίς ν’ αντιλαμβάνεσαι το πως
και να νομίζεις πως έχεις φτάσει στο επειδή!

Και το ουρλιαχτό που πνίγεται μέσα σου,
ενώ από μικρό παιδί να ξέρεις ότι φωνάζεις.

Είναι το γέλιο που γεννάνε τα μάτια σου
καθώς κοιτώ τα χείλη σου που μιλάνε.

Κι όταν αγγίζω τα λόγια σου
φοβάμαι μήπως έκανα λάθος.

Κι αν οι στιγμές που πέρασαν σ’ έκαναν να πιστέψεις
-μη γελαστείς-
δίπλα σου θα’ μαι κι απόψε…

Κι αν το σκοτάδι χαράζει τη μέρα σου,
μη φοβηθείς…
Θα δεις τον ήλιο που θα κρατά την αλήθεια!

Κι άμα κουράστηκες…
Μην το σκεφτείς να κλείσεις τα μάτια.
Είναι όμορφο να μαθαίνεις απ’ τα όνειρά σου!