Αλήθειες

Μέσα από τις άλικες αχτίδες του Ήλιου,

πρίν από το Αιώνιο Σούρουπο,

αγναντεύω μιά χρυσόσκονη να πέφτει

πάνω στίς φυλλωσιές του απότιστου κήπου,

καί αφουγκράζομαι τα βήματά μου να ηχούν

καί ψιθύρους κλεμμένους χίλιους,

απ' της Απελπισιάς το Μαράζι.

Εμπνεύσεις της στιγμής

πλημμυρίζουν το μυαλό μου,

που με απομακραίνουν

από τον λήθαργο του Χτές.....

Καί άλλες φορές,

οταν τριγύρω μου

απλώνεται μιά μουσική σιγαλιά,

απ' το σεντούκι του Χρόνου

δραπετεύουνε  κάποιες Στιγμές,

που ανήκουν ολοκληρωτικά σέ Αλήθειες,

όπως, κάθε φορά που σβήνει μιά φωτιά

γεννιέται ένα σκοτάδι,

ενώ τον Πανικό ακολουθεί,

πάντοτε,

κάποια έστω καί εφήμερη Θλίψη!