καιρός λοιπόν

βγάζεις ψυχή...
δίνεις ψυχή στην καθημερινότητα του λόγου σου
κάτι σαν εύσημο ..ναι
τόση απλότητα στην απλότητά της
τόση ομορφιά...


συν-ενοχή δικιά σου
εσύ και.... Εσύ
μικρομεγάλε εαυτέ που μου έγραφες κάποτε ...
*αν νοιώθεις ένοχος εσύ θα νοιώθουν και οι άλλοι
αντικρύζοντας για μια στιγμή μονάχα
της Αλήθειας το κατρεγμένο πρόσωπο*
...να σε δω τώρα πως το διαχειρίζεσαι όλο αυτό....


δοκιμή λοιπόν
μια δοκιμή δε βλάφτει
εδώ δεν έχει τίτλους και βραβεία
κότσια μονάχα έχει ...να βαστάς
κι η Αλήθεια δημοσιά
μπροστά σου μακρυνάρι