Στιγμές

Με τα αισθήματά  μου Αγνά

κι ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη,

θριαμβεύω πάντοτε στις σκοτεινιές,

τιθασεύοντας όσο μπορώ τους πόθους μου

καί εξορκίζοντας την κάθε θλίψη που με πνίγει....

Με ελπίδες του Αυγούστου αυγινές,

τα όποια όνειρά μου συντηρώ

καί μ' ένα περίβλεπτο μειδίαμα στα χείλη,

την πολύβουη Σιωπή μου....μαστιγώνω!

Νοιόθω πλεούμενο που αργοκυλά

πάνω στα κύματα της Χειμωνιας

καί στης ψυχής μου τα κατάβαθα,

κρύβω τους ξαφνικούς θυμούς μου,

προτού προλάβουν  να μετουσιωθούν

σε εκθαμβωτική Οργή ...καί Καταιγίδα,

ενώ, αλώβητη δίπλα μου η θάλασσα

απ' τις σκουριές του χρόνου,

ατέρμονη απλώνεται

στις αγκαλιές Μαίστρου καί Λεβάντε!