Εκατό μίλια
από τοίχο σε τοίχο.
Μια αιωνιότητα και μισή απόολονυκτίες
πιο λευκές κι από χιόνι.
Τόνοι λέξεων
παλιές σαν ίχνη
πλατύποδα στην άμμο.
Εκατό βιβλία που δεν γράψαμε.
Εκατό πυραμίδες που δεν χτίσαμε.
Σκουπίδια.
Σκόνη.
Πικρή
σαν την αρχή του κόσμου.
Πιστέψτε με όταν λέω
ήταν όμορφη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου