"Όλοι ρωτούσαν στριμωγμένοι στην είσοδο, είναι θέμα δίκης ή
δικαιοσύνης;/ ένας, δικαστής είπαν γιατί δεν μιλούσε μόνο αγριοκοίταζε,
τραβούσε βιαστικά στην έδρα/ κάποιοι σιγομουρμούριζαν, η έδρα πάντα σε
πρόσωπα δοσμένη/ μέσα σε τόνους χαρτιά απλωμένα δικασμένα και αδίκαστα,
σαν φάκελοι έμοιαζαν/ ξεχωριστή μέρα η σημερινή, είχαμε λόγους να τη
θυμόμαστε/ ομάδα ερωτευμένων παρανόμησε, πάγωσε την καρδιά της σε
αδιέξοδα/ και τίποτα δεν έδινε, ούτε φιλί, ούτε χαρά, μα περισσότερο
αγάπη/ για στέρηση δικάστηκε, ανωριμότητα, δεν ήταν πένθιμο το κάψιμο/
ήταν φωτιά χαραγμένη σε έξοδο, στο σχήμα της καρδιάς, έδινε λύσεις/ η
τιμωρία με σύνεση χαρίστηκε, τρία χρόνια αναστολή σε αγάπη κολασμένη/
ίσως έτσι έσπαγε ο πάγος και έδινε στην τάξη, αναρχία."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου