Που σφίγγει σα χέρι γιγάντιο τα σωθικά σου
Πιο πέρα απ' τις μικρές φωνές να σε φέρνει,
Στην καρδιά του κόσμου για να σε φέρνει,
Τούτη η σιωπή, πώς λόγος στέρεος βαθιά σου αντηχεί,
Ν' ακούς, ν' ακούς, σα στήλη νερού να ορθώνεσαι ν' αφουγ-
κράζεσαι,
Να έχει κρεμαστεί η ψυχή σου ένα ζούδι στο μεγάλο κλωνάρι
Του κόσμου.
(από την συλλογή: Ο μεγάλος ήχος, 1965)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου