ΟΜΙΧΛΗ
Ομίχλη απόψε απλώνεται παντού
Να ξεσκεπάσει τα ψεύτικα φώτα
που πρόχειρα βίδωσαν εδώ και εκεί
ψυχρά, ζεστά, υπόλευκα κρίνα
αγορασμένα στις καλές τις εποχές
φωτίζουν τα θεοσκότεινα σοκάκια
σαν η βροχή το χώμα και ρίπτουν φως.
Θαρρώ πως φτάνει μια ομίχλη
για να τα ξεγυμνώσει, να τα δείξει
αταίριαστα κι αδιάντροπα
πάνω στους στύλους της σιωπής
φώτα παράταιρα, δειλοί φεγγίτες.
**
Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
Μεγαλώνει η μέρα καθώς δανείζεται,
ένα λεπτό της ξαφνιασμένης νύχτας.
Μέσα στα χέρια της τη σφίγγει να μαζέψει.
Εκείνη αδύναμη παραδιδόμενη στο φως
κάθε ξημέρωμα τελειώνει στα χέρια της ημέρας.
***
ΙΣΗΜΕΡΙΑ
Τη νύχτα της ισημερίας
ένας ζυγός ισορροπεί
κάλπικες λίρες
αγνώστου πατρίδος
ενώ εμείς γλεντάμε
κύτταρα νεκρά
τ’ απομεινάρια μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου