Τι είναι εκείνο που με παιδεύει
τι είναι αυτό που δεν μ’ αφήνει
να κλείσω μάτι μια σταλιά.
Σαν αίνιγμα βγαλμένο από τους μύθους
η εικόνα σου απόψε μεσ’ το νου μου τριβελίζει
μια αχτίδα απ’ τα μαλλιά σου ακόμη μένει
μέσα στη νύχτα του χιονιά και με φωτίζει.
Είναι αργά κι όλα τα φώτα έχουν σβήσει
άπονα η αγρύπνια μ’ έχει καταβάλει
θαρρείς κι όλος ο κόσμος έχει σβήσει
και μόνο εσύ τα πάντα έχεις καταλάβει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου