Γράψαμε απουσίες
κι ήταν οι μέρες τότε ολόκληρες
και για λίγους
του Θεού το συναπάντημα
στη μοναξιά.
ʼλλοι σημείωναν μουσικές παύσεις
στο πεντάγραμμο.
Ήτανε ο δικός τους τρόπος
για να σφυρηλατούνε
το αδιέξοδο.
Όσοι καταγίνονταν με τα Μαθηματικά
πάσκιζαν απελπισμένα
να παρακολουθήσουν
το παιχνίδι της μονάδος
μέσα στο άπειρο.
Οι γονιοί ακούστηκαν να λεν
πως δεν αντλήσαμε δύναμη από τις θυσίες.
Μονάχα το αίμα ηθελημένου τύπου
ακρίβωνε, σπάνιζε.
Το είδος θέριευε, ξέφτιζε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου