Σε αγάπησα τον Οκτώβριο
όταν κρύφτηκες πίσω από τα μαλλιά σου
κι οδήγησες τη σκιά σου
στις γωνιές του σπιτιού
και τον Νοέμβριο εισέβαλλες
γεμίζοντας τον αέρα
πάνω από το κρεβάτι μου με όνειρα
και κραυγές για κάποια βοήθεια
το εσωτερικό του αυτιού μου
το Δεκέμβρη κράτησα τα χέρια σου
ένα απόγευμα˙ το φως σώθηκε
επανήλθε
μιαν αυγή στην ακτή της Σκωτίας
με σένα να μας τραγουδάς στην ξηρά
τώρα είναι Γενάρης, ξεθωριάζεις
μες στις διπλές πόρπες σου πάνω στην κάπα του, η σκιά σου στο χιόνι,
γλιστράς μακριά πάνω στον άνεμο, ο κρυστάλλινος αέρας
μεταφέρει τα καινούργια τραγούδια σου αποσπασματικά μέσα από τα παράθυρα
των λυπημένων, ψηλών, χαριτωμένων δωματίων μας.
Μετάφραση: Άννα Νιαράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου