καί μέλι ἀπ’ τήν κερήθρα τοῦ κορμιοῦ.
Ὅσα μού δίδαξες τά πῆρες πίσω
γυναίκα ὄμορφη πού στάθηκες
μιά νύχτα γδυτή ἀνάμεσα σέ μένα
καί στό τίποτε. Ἀκλόνητη ὑπόθεση
μέσ’ τό ἀχανές χαρτοφυλάκιο τού
χρόνου. Κι εἶπες μονάχα, ἅς ἑνωθοῦν
τά στήθη καί τά χείλη μας καί τ’ ἄλλα
ἅς τά καλύψει ἡ σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου